Persvrijheid in Nederland vooral onder druk van België (en bekrompen brand safety)
NoG nOoIt Zo LaAg!1!!
Ah, de jaarlijkse persvrijheidslijst. Fijn zelfbevlekkingsmomentje voor het vaderlandse journaille, waarin ze het weer eens lekker over zichzelf mogen hebben. De enige dag in het jaar, ook, waarop politici het vermeende leed van de pers wel eventjes op hun schouders willen nemen want oh oh oh wat is het toch erg gesteld met de persvrijheid in Dit Land. En dan de rest van het jaar weer lekker rapporten geheim houden, Wobverzoeken zwart verven en een magneet langs het kortetermijngeheugen met actieve herinneringen halen. Is het nou werkelijk zo beroerd met die persvrijheid in Nederland, en denken een stel Frambozen dat te kunnen beoordelen? Het juryrapport begint met Peter de Vries, maar die werd helemaal niet omver geschoten vanwege zijn journalistieke pet, die droeg er op dat moment eentje als 'adviseur van een kroongetuige'.
Als je de ANP'tjes leest over het rapport, lijkt het alsof de persvrijheid in Nederland vooral lijdt onder incidenten (molotovs in Groningen, een fakenews-sticker op een NOS-jas tijdens een boerenprotest, agressieve media-bejegening bij coronademo's). Maar de lijstenmakers merken óók fijntjes op dat de meeste (gedrukte) media in handen zijn van slechts twee stinkend rijke Vlaamse mediafamilies, wat weer een directe oorzaak is van kritische onvrede bij mensen die zich níet herkennen in het morele sausje waar die kranten mee gedrukt worden. En op de treurbuis is bijna alles linksleunende eenheidsworst met staatssubsidie, met een vleugje RTL, dat op zijn beurt weer door de commerciële bekrompenheid van woke & brand safety geplaagd wordt.